Hallo allemaal,
Zoals beloofd hier een kort verhaaltje hoe het nu met onze Steef gaat, zo'n drie maanden na de therapie. Geloof dat de meeste het allemaal wel gehoord hebben maar het blijft leuk om erover te praten of te schrijven. Want het gaat gewoon geweldig met onze Steef.
De dag dat we terug kwamen zei hij 's avonds: "ikke niet in bed slapen, beneden op de bank". Een hele volzin dus dat was positief maar inhoud beviel ons minder. Onze Steef natuurlijk toch gewoon boven op bed gelegd en direct naar beneden gegaan. En dan zit je te wachten tot hij naar beneden komt...maar hij kwam niet. Dus na half uur ongerust gaan kijken en warempel hij lag keurig in zijn bed. Ongelogen gaat hij vanaf dag 1 zonder moppers in zijn eigen bed liggen. Wel met knuffel Kangoeroe.
De eerste weken is hij 's nachts paar keer uit bed geweest maar zonder moeite ging hij direct weer terug in zijn eigen bed. Blijft ongelofelijk als ik het zo schrijf. Drie jaar lang hebben we eea ondernomen om hem in zijn eigen bed te laten slapen en in twee weken zonder moeite of energie lukt het gewoon!
Alleen dit resultaat zou de reis meer dan waard zijn geweest maar er is meer resultaat. De juf, begeleider en remedial teacher op school gaven deze week nog aan dat het lijkt of Steef in een sneltreinvaart blijft groeien. Hij pikt de oefeningen sneller op, concentratie is verbeterd, spreekt meer uit zichzelf én beter verstaanbaar, hij zit rustiger op zijn stoel, maakt beter oogcontact, is zelfstandiger en noem maar op. Hij heeft in korte tijd veel meer woordjes leren lezen, vraagt alles in zinnen(soms wel even stimulans nodig), kan beter zijn pen vasthouden waardoor hij oefeningen gerichter kan doen et cetera. Dus op naar groep 3!
Thuis merken we dat hij minder boos op de gang gaat zitten omdat hij beter begrijpt wat er om hem heen gebeurt, hij praat veel meer bij zijn spel, zijn spel is uitgebreider én bij ons laatste uitje bij de Efteling konden we heerlijk op ons gemak lopen want Steef blijft gewoon netjes bij ons ipv continu weg te rennen. Ja, ja is het nu echt allemaal zo positief zullen jullie denken? Nee hoor: hij zegt wat hij wil en we moeten dus veel meer rekening met hem houden! (grapje).
Voor we gingen dachten we; het zal allemaal wel maar het is echt geweldig om mee te maken want deze therapie aan verandering heeft gebracht. En waar het precies aan ligt durf ik niet te zeggen. Mijn gevoel zegt dat interactie met dolfijn heeft gezorgt voor een boost in zijn zelfvertrouwen en dat hij vanuit zijn verbeterde zelfvertrouwen sneller kan leren...
Al dit was niet mogelijk geweest zonder stichting TESS. Bij deze dus nogmaals dank aan het bestuur van stichting TESS; Hans, Hans, Jan, Jurgen, Nancy en hun gezinnen voor de vele inzet. En natuurlijk alle sponsors en andere wachtlijstouders.
Jullie snappen dat wij met dit resultaat nog een keer willen dus gooi 50 ct in de bus als jullie de stichting ergens tegen komen, doe mee aan de vriendenloterij, meld je aan voor goede doelen sms en/of lever ongebruikte kado's in voor onze enveloppenacties!
Maar allermeest: bedankt voor jullie belangstelling dat doet erg goed!!
Groetjes Steef, Elle, Patrick en Dorien
