Drie maanden na de therapie en het gaat geweldig met Steef!

Hallo allemaal,

Zoals beloofd hier een kort verhaaltje hoe het nu met onze Steef gaat, zo'n drie maanden na de therapie. Geloof dat de meeste het allemaal wel gehoord hebben maar het blijft leuk om erover te praten of te schrijven. Want het gaat gewoon geweldig met onze Steef.

De dag dat we terug kwamen zei hij 's avonds: "ikke niet in bed slapen, beneden op de bank". Een hele volzin dus dat was positief maar inhoud beviel ons minder. Onze Steef natuurlijk toch gewoon boven op  bed gelegd en direct naar beneden gegaan. En dan zit je te wachten tot hij naar beneden komt...maar hij kwam niet. Dus na half uur ongerust gaan kijken en warempel hij lag keurig in zijn bed. Ongelogen gaat hij vanaf dag 1 zonder moppers in zijn eigen bed liggen. Wel met knuffel Kangoeroe.
De eerste weken is hij 's nachts paar keer uit bed geweest maar zonder moeite ging hij direct weer terug in zijn eigen bed. Blijft ongelofelijk als ik het zo schrijf. Drie jaar lang hebben we eea ondernomen om hem in zijn eigen bed te laten slapen en in twee weken zonder moeite of energie lukt het gewoon!

Alleen dit resultaat zou de reis meer dan waard zijn geweest maar er is meer resultaat. De juf, begeleider en remedial teacher op school gaven deze week nog aan dat het lijkt of Steef in een sneltreinvaart blijft groeien. Hij pikt  de oefeningen sneller op, concentratie is verbeterd, spreekt meer uit zichzelf én beter verstaanbaar, hij zit rustiger op zijn stoel, maakt beter oogcontact, is zelfstandiger en noem maar op. Hij heeft in korte tijd veel meer woordjes leren lezen, vraagt alles in zinnen(soms wel even stimulans nodig), kan beter zijn pen vasthouden waardoor hij oefeningen gerichter kan doen et cetera. Dus op naar groep 3!

Thuis merken we dat hij minder boos op de gang gaat zitten omdat hij beter begrijpt wat er om hem heen gebeurt, hij praat veel meer bij zijn spel, zijn spel is uitgebreider én bij ons laatste uitje bij de Efteling konden we heerlijk op ons gemak lopen want Steef blijft gewoon netjes bij ons ipv continu weg te rennen. Ja, ja is het nu echt allemaal zo positief zullen jullie denken? Nee hoor: hij zegt wat hij wil en we moeten dus veel meer rekening met hem houden! (grapje).

Voor we gingen dachten we; het zal allemaal wel maar het is echt geweldig om mee te maken want deze therapie aan verandering heeft gebracht. En waar het precies aan ligt durf ik niet te zeggen. Mijn gevoel zegt dat interactie met dolfijn heeft gezorgt voor een boost in zijn zelfvertrouwen en dat hij vanuit zijn verbeterde zelfvertrouwen sneller kan leren...

Al dit was niet mogelijk geweest zonder stichting TESS. Bij deze dus nogmaals dank aan het bestuur van stichting TESS; Hans, Hans, Jan, Jurgen, Nancy en hun gezinnen voor de vele inzet. En natuurlijk alle sponsors en andere wachtlijstouders.

Jullie snappen dat wij met dit resultaat nog een keer willen dus gooi 50 ct in de bus als jullie de stichting ergens tegen komen, doe mee aan de vriendenloterij, meld je aan voor goede doelen sms en/of lever ongebruikte kado's in voor onze enveloppenacties!

Maar allermeest: bedankt voor jullie belangstelling dat doet erg goed!!

Groetjes Steef, Elle, Patrick en Dorien

Weer in Gilze

Hallo allemaal,

We zijn weer in Gilze. Ook fijn. Het vertrek viel minder zwaar door de vele en harde regen die er gisteren, zondag, in Curacao viel. Vlucht is prima verlopen. Steef heeft de hele nacht Dirk Schele gekeken en geluisterd. Geen tijd dus om te slapen. Bij het landen had hij wat last van zijn oren maar toen zijn schermpje met Dirk Schele uitging om daadwerkelijk te gaan landen, viel hij toch nog even in slaap. Handig om de laatste vijf minuten van een vlucht van 9 uur in slaap te vallen!

Opa en oma kwamen ons vanochtend ophalen en rond 10.30 kwamen we de Snaphaan binnen gereden. Lekker even met zijn allen naar bed want een nachtje overslaan valt niet mee. En nu de reden waarom ik dit verhaaltje nog even schrijf: Steef ligt heerlijk in zijn eigen bed te slapen! Hij wilde niet maar Patrick is er 5 minuten bij gaan zitten en is vertrokken voordat Steef sliep. Maar hij is keurig in zijn eigen bed blijven liggen....wat zou dat toch heerlijk zijn...

Iedereen bedankt!

Hallo,

Voordat we de laatste keer gaan eten in het restaurant willen wij even van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken.

Tess en haar ouders bedankt dat ze hier de therapie zijn gaan gevolgen en ome Jan meenamen. Dat blijft toch de eerste stap naar de oprichting van stichting TESS en zonder stichting TESS hadden wij dit avontuur niet meegemaakt. Dus iedereen van het bestuur én hun gezinnen, vrijwilligers en alle wachtlijstouders super bedankt voor al jullie inzet! Mede dankzij jullie hebben wij de mogelijkheid gehad dat Steef op een bijzondere wijze zijn ontwikkeling heeft kunnen stimuleren...

Daarnaast willen wij iedereen bedanken die stichting TESS heeft ondersteund op welke wijze dan ook. Bij de fancy fair, de beauty dag, de braderie, de mensen van de NAC tombola, Kelly van haarmode La Belleza, alle leerlingen van de Bolster die onlangs zoveel rondjes hebben gelopen et cetera et cetera...

Vergeet niet stichting TESS te blijven ondersteunen want wat wij hebben meegemaakt gunnen we ieder ander kind.Dus klim bijvoorbeeld zondag 3 april op de fiets bij Keth's bodycentrum of doe mee met de Vriendenloterij en vul als goed doel stichting TESS in! Doen hoor!

En als laatste willen we iedereen bedanken voor de vele reacties op onze weblog. We hebben het als bijzonder fijn ervaren dat er zoveel mensen betrokken waren bij de vorderingen van onze Steef. Zoals in het voorstukje geschreven is dat hartverwarmend!

'

Toon, Nancy, Marvin en Kirsty, bedankt dat jullie op Stamper hebben willen passen.

De volgende families die via stichting TESS de therapie gaan volgen zijn al gearriveerd dus wij wensen  familie de Kock en familie Lautenslager een fijne tijd toe en Milan en Silvijn een bijzondere therapie toe!

Wij zullen de zon, het kant-en-klare ontbijt, Chabelita en alles zeker gaan missen maar zijn blij dat we Stamper en alle anderen in Gils weer zullen zien.

Nogmaals bedankt en tot ziens! Groeten Steef, Elle, Patrick en Dorien

De laatste keer vanaf het terras het zwembad in.

 



Laatste therapiedag...

Hallo allemaal,

Kleine week geleden heb ik beloofd voor iedereen wat zonnestralen mee te nemen naar Nederland. Bij deze laat ik weten dat dat feest niet door kan gaan. De zon straalt hier zo sporadisch dat we de stralen niet kunnen pakken. Al wat ik te bieden heb is regen...en ik ga er vanuit dat jullie daar niet op zitten te wachten. Het plan om na de therapie van Steef lekker in de zon te gaan luieren is wat aangepast. Dus nu eerst maar het verhaal van de laatste therapiedag.

Steef zat vanochtend wat onderuitgezakt bij het ontbijt en slenterde mee naar de therapie. Toen Dirkje en Marion de deur open deden, sprong hij op en was een passieve Steef direct een actieve Steef. Ze hebben vandaag veel herhaald en vooral genoten in het water met Chabelita. Voor de laatste keer sjesen door het water, voor de laatste keer springen over de stok, voor de laatste keer een kusje...Volgens Dirkje had hij wel in de gaten dat het voor het laatst was. Daarna evaluatiegesprek en dan toch echt het afscheid. Steef knuffelde Marion zo enthousiast dat ze er van omviel!

Elle had de laatste dag bij de Kidsclub en ook zij heeft de meiden van de club volop geknuffeld.
We namen een prachtige map met foto's in ontvangst, een cd met foto's die helaas te groot zijn om hier te bekijken en het filmpje volgt later. Een grote pot drop voor iedereen viel in goede aarde en daarna de deur openen, de regen in en weglopen bij het CDTC...en nu maar hopen dat veranderingen zich voortzetten en uitbreiden in Nederland!
Dat horen jullie vast direct van ons en over ca 2 maanden zal ik op deze site nog eens schrijven hoe het thuis gaat.

Nu hebben we niets anders meer te zeggen dan dat ons avontuur geweldig was en dat iedereen in het gezin genoten heeft. Genoten, ervaren, geleerd...

Steef gaf iedereen alvast een dropje

Laatste keer zwaaien naar Chabelita

Baby dolfijn en family swim

Hallo allemaal,


Even een extra berichtje voor een bijzondere gebeurtenis. Van donderdag op vrijdagnacht is er een babydolfijntje geboren! Gisteren hebben we ze samen al zien zwemmen en geloof me als ik zeg dat niemand op deze wereld dat niet vertederend vindt. Mijn fotokunsten zijn niet zodanig dat ik ze op de foto krijg maar gelukkig dat een andere ouder deze kwaliteit wel bezit. Dus voor de foto dank aan Remco! De moederdolfijn heet Didi of DeeDee, de babydolfijn is nog kwetsbaar en zij of hij krijgt pas na enkele weken een naam.

De dochters van Remco hebben superveel geluk want zij mogen vandaag gaan zwemmen met GeeGee en haar baby Noa. GeeGee heeft nog niet zoveel zin in de therapie en de buikspieren zijn naar haar zwangerschap nog niet zoals het wezen moet dus springen valt tegen. Om toch te oefenen mogen Kirsten en Esther met haar gaan oefenen...Elle is een beetje jaloers.

GeeGee en baby Noa en Renate met haar baby zwemmen voortdurend met zijn vieren rond. Ook geweldig om te zien maar voor deze fotograaf niet mogelijk om vast te leggen op de gevoelige plaat. Ben wel zo slim geweest om te vragen of ze een foto van de vier willen toevoegen op de cd. Dus voor de liefhebbers volgen deze foto's nog.

En we zijn inderdaad vergeten een stukje te schrijven over onze ervaringen bij de family swim. Komt niet omdat het niet geweldig was maar ja, je hebt het druk hier hè? Ontbijten, therapie, lunchen, naar het strand, boottochtje, genieten...en noem maar op.

Maar in het water met Chabelita was een bijzondere ervaring. Het is een groot dier maar dit merk je totaal niet. Ze kijkt lief en onschuldig en lijkt precies te voelen wat je wel of niet wilt. Ze voelt aan als iets tussen rubber en leer(ons Tilburgse buurvrouw beschreef het als "een oue lere zeem".

Het is heerlijk om naast haar te zwemmen om te zien dat ze langs en onder je komt. Het volgende mag ik niet hardop zeggen maar meest bijzonder blijft toch als je onze Steef en Elle van oor tot oor ziet genieten als ze met Chabelita in het water zijn!

Foto's hebben wijzelf nog niet van de family swim dus maar even een foto van de andere dieren alhier.

Negende therapiedag, donderdag

Hallo allemaal,

Ongelofelijk hoe snel alles kan gaan. Drie uur geleden de familie uitgezwaaid en als het goed is stijgt op dit moment hun vliegtuig op en Steef heeft nog slechts een therapiedag te gaan...

Het is vandaag wederom prima verlopen. Als we Dirkje moeten geloven is zijn concentratie iedere dag beter en heeft hij minder onder-
steuning nodig. Zinnen formuleren doet hij niet meer met behulp van blokjes maar met het aanwijzen met een vinger bij ieder woord. Dit lukt thuis niet altijd. Een zin uit zichzelf beginnen doet hij niet maar als ik zin begin met "ik wil" maakt Steef deze af. Hij praat naar ons idee wel meer en meer in zinsvorm. Net vroeg hij bijvoorbeeld: "Waar is broek". Advies van Dirkje om te blijven oefenen in alle situaties en iedereen te vragen om Steef een zin te laten formuleren als hij iets wil of iets probeert duidelijk te maken in gebiedende wijs. Dus jullie weten wat jullie te doen staat!
We hebben de indruk dat hij mensen beter aankijkt als hij in gesprek met hen is. Zeker bij Dirkje en Marion maar ook bij opa, oma, Marlou, Rob en de rest. Vraag me af of dat het daadwerkelijk zo is of dat wij het graag wíllen zien. ~
Volgens Dirkje is concentratie bij spelletje doen, schrijven et cetera prima en beter dan vorige week. Voor ons is dit natuurlijk niet te beoordelen dus we zijn nieuwsgierig of Esther, Sanne en juffrouw Nathalie verandering bemerken.

Gisteravond gezellig met zijn allen bij Zanzibar in Jan Thiel gaan eten. Erg lekker, te grote pizza en laat eerdat de kinderen naar bed mochten. Steef pakte direct Kangoeroe maar wilde in eerste instantie niet in zijn eigen bed. Toen ik aangaf dat ik op het voeteneind zou blijven zitten, ging hij wel liggen. Dit accepteerde hij thuis niet. Na 20 minuten probeerde ik rustig weg te lopen maar helaas stond Steef direct naast zijn bed. Ben weer terug gaan zitten en na 15 minuten viel hij uiteindelijk in slaap.


Elle heeft vandaag een prachtige dolfijn gemaakt en geschilderd op de Kidsclub. Ze wilt bij deze laten weten dat we zondag weer teruggaan. Maandagochtend komen we pas aan op Schiphol dus ze komt maandag nog niet op school hoor....

En o ja, de foto's zijn weer in de regen. Het komt deze tijd van het jaar nauwelijks voor dat het twee hele dagen achtereen regent maar het gebeurd nu wel. Nu wij hier zitten. En op regen zijn ze hier echt niet berekend. De straten staan direct blank en dus glad, bij het ontbijt zit je met je voeten in een plasje water, paraplu's verkopen ze nauwelijks, en de hotelkamer van tante Elly en ome Joost lekte een beetje. Maar de korte broek hoeft niet uit!

Achtste therapiedag, de woensdag



stampend in de plassen op weg naar de therapie

Daar zijn we weer. Foto's van Steef en Chabelita zijn vandaag iets anders dan normaal: in plaats van zonovergoten zijn ze gemaakt in de stromende regen... Vanochtend een buitje waarvan we dachten dat deze binnen paar minuten over zou zijn. Dat was ook zo maar na een paar minuten kwam er nog een buitje, en nog een. Kortom hele ochtend heeft het geregend. En daar zijn ze in Curacao niet op ingericht. Ontbijt, lunch en diner kan op veel plaatsen enkel in de buitenlucht. Weliswaar onder een afdak maar met een beetje zijwind heb je altijd een paar druppels op je broodje. Niet erg want koud is het niet.

dansen in de regen

Maar goed de therapie: oefenen van zinnen, logische reeksen, inschatten situaties en de pengreep zijn aan bod gekomen. Bij de pengreep heeft hij van stipje naar stipje moeten schrijven tot er een vorm te zien was, bijvoorbeeld een ster. Hij begint met een goede pengreep maar halverwege herpakt hij zijn pen en wordt het een vuistgreep. Dirkje wijst hem continu op de juiste greep. Op het doc hebben ze geoefend met de mondmotoriek. Hij vindt het vreemd zo met zijn tong te bewegen maar hij doet wat hem gevraagd wordt.



oefenen op het doc

Tijdens het zwemmen met Chabelita zit Steef vaak in zijn eigen wereldje. Hij zingt en kletst voortdurend en hij reageert nauwelijks op de vragen van Dirkje. Ze probeert hem dan door middel van het 'afdwingen' met oogcontact weer bij de les te halen. Dit blijkt moeilijk. En dat is wat wij in de dagelijkse praktijk ook bemerken. Als hij in zijn wereld is en je wilt hem iets vertellen of vragen, lijkt het of je niet tot hem door kunt dringen. Bijvoorbeeld als we willen duidelijk maken dat hij eerst dit en dan dat moet doen. Dat gaat tijdens therapie niet gaat veranderen. Volgens Dirkje is hij hier nog niet aan toe en moet we gewoon over een jaartje(of twee) terugkomen...

Door het water met twee dolfijnen, Chabelita en Li-na

Omdat hij gisteravond wederom enthousiast zijn knuffel Kangoeroe pakte en in zijn eigen bed ging liggen, mocht hij wat ons betreft een leuke dolfijnknuffel uit gaan zoeken in de winkel. Hij pakte de twee waaruit hij mocht kiezen direct en hij gaf ze een flinke knuffel. Daarna gooide hij ze terug in de bak met de woorden: "voor baby's".





Visje voor visje afwegen

 Vanochtend een vergissing gemaakt daar wij dachten dat het geen Kidsclub zou zijn voor Elle. Dus heerlijk uitgeslapen tot 7.30, op het gemak in bad en daarna lekker gaan ontbijten. Om 10.15 bij het CDTC aangekomen bleek dat de dolfijntrainers een en ander aan het vertellen waren op de Kidsclub. Elle is snel aangeschoven en zegt voldoende te hebben geleerd vandaag. Ze hebben volop geholpen met wat trainsters dagelijks doen; onder andere de etensbak van Chabelita schoongemaakt en gevuld met verse vis! Vitaminepillen toegevoegd, haaien te eten gegeven et cetera.

Elle zegt school niet te missen. Hier bij de Kidsclub heeft ze ook vriendinnetjes en vriendjes om mee te spelen. Als je aan Steef vraagt of hij de klas mist zegt hij ja. Hij mist Esther, juffrouw Petra, juffrouw Nathalie, Linde, Kirsty, Ayrton, Merel en Fee! Het is nog maar twee dagen therapie, een dag relaxen en dan zitten we al weer op het vliegtuig terug naar Nederland. Gaat erg snel.






Bij regen gezellig een potje kaarten.




Li-Na komt recht voor de camera voorbij.



Genieten jullie nog maar even van de sneeuw want wij

nemen wat zonnestralen mee voor jullie allemaal. 

Chabelita die je door het water duwt; heerlijk!